وبلاگ همراه مشاورفا

شما فرض را بر این می گذارید که می دانید آدم ها چه فکر می کنند بی آن که شواهد کافی در مورد افکارشان داشته باشید.

مثلاً، "او فکر می کند من یک بازنده ام". پیامد رفتاری این فکر می‌شود سوتفاهم.

 

آینده را پیش گویی می کنید. که با پیش بینی فرق میکند. که اوضاع بدتر خواهد شد یا خطری در پیش است.

مثلاً "در امتحان قبول نخواهم شد" یا "این شغل را به دست نخواهم آورد".

بدون شواهد پیامد رفتاری اش میشود نا امیدی که تبدیل می شود به افسردگی و ترس و اضطراب.

 

شما بر این باورید که آنچه که اتفاق افتاده است یا اتفاق خواهد افتاد آنچنان دردناک وغیرقابل تحمل خواهد بود که شما نمی توانید آن را تحمل کنید.

مثلاً: "اگر در امتحان رد شوم، وحشتناک است".

از کاه کوه ساختن منجر به تشدید اضطراب می‌شود و تشدید اضطراب منجر به تشدید اجتناب می شود.

 

یک ویژگی منفی خیلی کلی را به خود و دیگران نسبت می دهید.

مثلاً: "من دوست داشتنی نیستم" یا "او بی لیاقت است". مثل اینکه تو خنگی یا من خنگم.

 

منبع این مقاله سایت مشاورفا میباشد که یک وبسایت پرسش و پاسخ روانشناسی است.

برای خواندن مقاله ی کامل میتوانید به وبسایت زیر مراجعه کنید: